तो आणि ती ...

आज तिचा फोन आला ,
शब्दाऐवजी अश्रूंच्या हुंद्क्याचा आवाज झाला ,
स्वतःला सावरून तिन सांगितलं ,अरे माझ लग्न ठरलं ,
ति सावरली पण तो क्षणात ढासळला ,
अन मग दोघ्यांच्या आसवांपुडे पावसाचा वर्षाव कमी वाटू लागला ...

शब्द सगळे हवेत विरले
ति म्हणाली माफ करशील ना रे मला ?
तो म्हणाला आपराध्यासारखी माफी का मागतेस ?
कर्तव्यापुरती करून तू आई वडिलांचा मन राखातेस ,
या जन्मी नाही झालीस माझी ,
तरी पुढच्या जन्मी तुझ्यावर फक्त माझा हक्क असेल ,
ऐकून म्हणाली हृदयाच्या कप्यात आठवनीच्या कोपऱ्यात
फक्त तुझी प्रतिमा असेल ,
धीर देऊन त्यान तिचा फोन ठेवला,
कुणाला अश्रू दिसू नयेत म्हणून पावसात जाऊन उभा राहिला ...