परवा भेटला बाप्पा...

परवा भेटला बाप्पा, जरा वैतागलेला वाटला
दोन क्षण दम खातो म्हणून माझ्याघरी टेकला
उंदीर कुठे पार्क करू ? लॉट नाही सापडला
मी म्हंटलं सोडून दे, आराम करु दे त्याला

तू पण ना देवा कुठल्या जगात राहतोस ?
मर्सिडिस च्या जमान्यात उंदरावरून फ़िरतोस
मर्सिडिस नाही निदान नॅनो तरी घेऊन टाक
तमाम देव मंडळींमधे भाव खाऊन टाक

इतक्या मागण्या पुरवताना जीव माझा जातो
भक्तांना खुश करेपर्यंत माझा जीव दमतो
काय करू आता सार मॅनेज होत नाही
पुर्वीसारखी थोडक्यात माणसं खुशही होत नाहीत

इमिग्रेशन च्या रिक्वस्ट्स ने सिस्टीम झालीये हॅंग
तरीदेखील संपतच नाही भक्तांची रांग
चार आठ आणे मोदक देऊन काय काय मागतात
माझ्याकडच्या फ़ाइल्स नुसत्या वाढतच जातात

माझं ऐक तू कर थोडं थोडं डेलिगेशन
मॅनेजमेंटच्या थेअरीमधे मिळेल सोल्यूशन
एम बी ए चे फ़ंडे तू शिकला नाहीस का रे ?
डेलिगेशन ऑफ़ ऍथॉरिटी ऐकल नाहीस कारे ?

असं कर बाप्पा एक लॅपटॉप घेउन टाक
तुझ्या साऱ्या दूतांना कनेक्टीव्हिटी देऊन टाक
म्हणजे बसल्याजागी काम होइल धावपळ नको
परत येउन मला दमलो म्हणायला नको

माझ्या साऱ्या युक्त्यांनी बाप्प झाला खुश
माग म्हणाला हवं ते एक वर देतो बक्षिस
सी ई ओ ची पोझिशन, टाऊनहाऊस ची ओनरशिप
ईमिग्रेशनदेखील होइल लवकर मग ड्युअल सिटिझनशिप

मी हसलो उगाच, म्हंटल, देशील जे मला हवं ?
म्हणाला मागून तर बघ, बोल तुला काय हवं !
पारिजातकाच्या सड्यात हरवलेलं अंगण हवं
सोडून जाता येणार नाही अस एक बंधन हवं

हवा आहे परत माणसातला हरवलेला भाव
प्रत्येकाच्या मनाच्या कोपऱ्यात थोडासा शिरकाव
देशील आणून परत माझी हरवलेली नाती
नेशील मला परत जिथे आहे माझी माती

इंग्रजाळलेल्या पोरांना थोडं संस्कृतीचं लेणं
आईबापाचं कधीही न फ़िटणारं देणं
कर्कश्श वाटला तरी हवा आहे ढोलताशांचा गजर
भांडणारा असला तरी चालेल पण हवा आहे शेजार

य़ंत्रवत होत चाललेल्या मानवाला थोडं आयुष्याचं भान
देशील का रे बाप्पा माझ्या पदरात एवढं दान ?
"तथास्तु" म्हणाला नाही सोंडेमागून नुसता हसला
सारं हाताबाहेर गेलंय पोरा "सुखी रहा" म्हणाला बाप्पा माझा.

~Deepa Kulkarni Mittimani

मला शेवटचा....................

नाव बुडण्याआधी किनारा पाहून घे
जो नेईल नदीपार असा सहारा शोधुन घे
माझा मृत्यू इथेच लिहीलाय याच सागरात
मला शेवटाचा एकदा मिठीत सामावुन घे.

जेवढं रडायचं आहे आज रडून घे
ज्या शपता सोडायच्या त्या सोडून घे
आठवणीशीवाय काहीच नाही माझ्याकडे
आणखी काही हवं असेल तर मागुन घे

आज तुझी प्रत्येक इच्छा पुर्ण करुन घे
आज शेवटच माला डोळे भरुन पाहून घे
उद्या तुझ्यावर कोणा दुस-याचा हक्क असेल
जे काही विसरायच असेल ते विसरुन घे

नाहीच जुळले तर शब्द जुळूवुन घे
सगळ्या कविता आज पुन्हां वाचुन घे
तुझ्या आठवणी जखमांवर मीठ चोळतात
जाताना तुझी एक एक आठवण चाळून घे

एकदा पाहायच तुला...

एकदा पाहायच तुला पावसात भिजताना
बरसनार्‍या थेम्बाना न्याहाळायचय तरसताना

पाउस ही हर्षेल स्पर्शाने तुझ्या
मनात उतरवीन मी निथळताना तुला

मलाही वाटेल मग एक थेम्ब व्हावासा
फक्त तुझ्या ओठावर जाउन बरसावा

न्याहाळ्ताना ओले रुप तुझे ते रती
सान्ग माझ्या मनाची समजुत घालु कशी

घेता जवळ् तुजला श्वाशात श्वास मिसळले
भरुन उरलेल्या धुक्यात मग रुधिरही उसळले

घट्ट मिठित तु जा ना विरघळुन माझ्या
पावसात लागलेल्या आगीला विझव ना जरा

तुझ्या डाळिम्बी ओठाना ओठ स्पर्शतात
वाटे भुतलावर स्वर्गच उतरला

पदर जरी असला तरी ओलेत्यातुन मोहवती
वक्ष स्थळ सुन्दर ती मला खुणवती

पावसात भिजताना पाहताना तुला
मनी इन्द्रधनु कसे नाचले कळलेच नाही मला

तुझ्या नंतर...

एक वर्षभर माझ्यावर केलेल्या प्रेमावर,
आभार तुझे मानतो आहे,
तुझ्या नंतर मी आता,
दूसरी मुलगी शोधतो आहे..........

तू सुद्धा आता,
दूसरा कुणी शोधला असशील,
रोज रोज त्याला,
माझ्यासारखा पिलला असशील.......

तुला माहित आहे,
प्रेमासाठी किती STRUGGLE करावा लागतो,
एक मुलीला पटवायला,
किती घाम गालावा लागतो..........

तुला लिहलेल्या प्रेम पत्रांची,
आजही आठवां ताजी आहे,
पुढचे प्रेम करायला,
माला त्यांची गरज आहे.........

आपल्या प्रेमापायी तुला दिलेले,
सर्व GIFT सुद्धा हवे आहे,
अर्ध्या किमतीत सुद्धा त्यांना,
विकत घ्यायला मी तयार आहे..........

तुझ्यावर केलेला सर्व खर्च,
आजही माझ्याकडे तयार आहे,
CHEQUE घ्यायचा की CASH घ्यायची,
यावर विचार सुरु आहे............

अरे हो..............
तुझातर माझ्यावर,
कोणताही खर्च नसेल,
कारन पर्स नेहमी घरी विसरने,
तुझे आजही सुटले नसेल........

तुझ्याकडे मी दिलेला,
माझा फोटो मला हवा आहे,
मुलीना IMPRESS करायला,
तोच तर एक दुवा आहे...........

तुझ्याकडून मिलालेल्या सर्वच वस्तुंचा,
माझ्या पुढच्या प्रेमावर मी वर्षाव करील,
तुला जसे PROPOSE केले होते,
तसेच मी तिला पण करीन............

म्हणुन मला माझे,
सर्व तू परत कर,
मला अजुन एक मुलगी पटवायला,
माझ्यासाठी प्रार्थना कर.........

तुझे प्रेम संपल्यावर,
दुसरे प्रेम शोधतो आहे,
तुझ्या नंतर मी आता,
दूसरी मुलगी शोधतो आहे,
तुझ्या नंतर मी आता,
दूसरी मुलगी शोधतो आहे..............

कुणीतरी आठवणं काढतय...

कुणीतरी आठवणं काढतय, बाकी काही नाही......
कुणीतरी आठवणं काढतय, बाकी काही नाही......

बाकी काही नाही
हसता हसता डोळे अलगद भरुनही येतील
बोलता बोलता शब्द ओठी जातीलही विरुन
कावरंबावरं होण्यासारखं बिलकुल काही नाही
कुणीतरी आठवणं काढतय, बाकी काही नाही......

रस्त्यामध्ये दिसतातच की चेहरे येता-जाता
"एका" सारखेच दिसू लागतील सहज बघता बघता
अवती भोवती सगळीकडे तेच माणूस दिसेल
स्रुष्टीमध्ये दोनच जीव आणखी कुणी नसेल
भिरभिरल्यागत होण्यासारखं बिलकुल काही नाही
कुणीतरी आठवणं काढतय, बाकी काही नाही......

मोबाईल वाजण्याआधीच तो वाजल्य़ासारखा वाटेल
जुनाच काढून एसएमएस वाचावासा वाटेल
दिवस सरता वाटत जाईल उगाचच उदास
पावलोपावली जड होत जाईल बहुधा श्वास
घाबरुनं बिबरुनं जाण्यासारखं काही नाही
कुणीतरी आठवणं काढतय, बाकी काही नाही......

जेवता जेवता जीवघेणा लागेलही ठसका
घरचे म्हणतील सारखा कसा लागतो उठता बसता
चेहरा लपवत, डोळे पुसत, पाणी प्यावे थोडे
बोलण्याआधी आवाजाला सांभाळावे थोडे
सांगुन द्याव काळजीसारख बिलकुल काही नाही

"कुणीतरी आठवणं काढतय, बाकी काही नाही......"

सखी...

नको धाऊस गं सखे
बेभाण होऊन या वेड्यासंगे
कधी परतुन पाहिल्यावर मग
परतीची वाटही दिसणार नाही मागे..

कुठे तरी, काही तरी घडलय
त्याचं कोणासोबत तरी बिनसलय
मग उगाचच नाही मन माझं
माझ्यापसुन दुर गेलय....

सख्या रे काय सांगु तुला
जीव माझाच मजवरी उधार झाला
या वेड्या सखीने तर तो ही
मजपासुनी दुर नेला....

जेवढं बांधावं काव्यात
तेवढी तु निराकार होत जातेस...
समजुन सोडवावं म्हटलं तर
आणखीनच गुंतत जातेस...

किती सहज म्हणुन गेलीस सखे,
वेळ पाहुन लिहीत जा ..
माझ्यावर रागवण्यापेक्षा तुन
तुझ्या आठवणींनाच थोडसं बजावत जा...

जमलंच तर तुला,
आणखी एक जादु करुन जा...
निरोप घेताना सखे,
तु तुझ्या आठवणीही घेऊन जा ..!

तु फ़क्त हो म्हण‏

तु फ़क्त हो म्हण
तुझ्यासाठी माझ्यात बदल करुन घेइन मी
तुझ्यासाठी सगळ काही सहन करेन मी
तुलाच सुखी ठेवण्यासाठी कष्ट करेन मी
तु फ़क्त हो म्हण
जीवनाच सोन करेन मी
सगळ सुख मी तुला देइन
तुझीच पुजा आयुष्यभर करेन मी
तु फ़क्त हो म्हण
तु फ़क्त हो म्हण
या जगाला सुद्धा जिन्कून दाख्वेन मी
प्रेम काय असत हे दाखवुन देइन मी
तु फ़क्त हो म्हण
माझ्याबरोबर सदा रहा
अशीच साथ आयुष्यभर देत रहा
मला तुझ्या प्रेमात पडु दे जरा
तु फ़क्त हो म्हण
तु फ़क्त हो म्हण

माझ्या अंतरीचे बोल

माझ्या अंतरीचे बोल तुला कळणार नाही
आता तुला माझे शब्द कधी छळणार नाही !

खूप लिहिले तुजसाठी तरी तुला उमजेना
आता तुझ्यासाठी अश्रू कधी ढाळणार नाही !

किती काळ गेला माझा फक्त तुझ्या प्रतीक्षेत
आता मात्र तुझ्यामागे अशी पळणार नाही !

तुझ्यासाठी मनातली प्रित अबोल राहिली
आता भेटलास तरी काही बोलणार नाही !

तुझ्या - माझ्यातली दरी अशी वाढत जाईल
त्याला जोडणारा सेतु मात्र बांधणार नाही !

पैलतीरावर आला मूक भावनांचा थवा
तुझ्या निघून जान्याने तोही थांबणार नाही !

तुझ्या आठवांचे सडे माझ्या दारी सांडतील
पण मनी आले तरी तुला भेटणार नाही !

सुख लोळेल पायाशी तेव्हा विसरून जाशील
तुझ्या सुखावर मात्र कधी जळणार नाही !

उन जरा जास्त आहे

उन जरा जास्त आहे
दर वर्षी वाटत
भर उन्हात पाऊस घेऊन
आभाल मनात दाटते

तरी पावले चालत राहतात
मन चालत नाही
घामा शिवाय शरीरात
कोणीच बोलत नाही

तितक्यात कुठून एक ढ़ग सुर्यासमोर येतो
तितक्यात कुठून एक ढ़ग सुर्यासमोर येतो
उन्हा मधला काही भाग पंखांखाली घेतो
वारा उनाड़ मूला सारखा सैरा वैरा पळत रहातो
पाना फूला झाडांवरती छ्परावारती चढूंन पाहतो

दूपार टळून संध्याकाळ चा सुरु होतो पुन्हा खेळ
उन्हा मागुं चालत येते गार गार कातरवेळ
चक्क डोळयां समोर रुतु कूस बदलून घेतो
पावासा आधी ढ्गां मधे कुठुन गारवा येतो ...

आयुष्या वर बोलू काही......

जरा चुकीचे... जरा बरोबर......
जरा चुकीचे, जरा बरोबर , बोलू काही.....
चला दोस्त हो ; आयुष्या वर बोलू काही......

उगाच वळसे शब्दांचे हे देत रहा तू ..
उगाच वळसेे शब्दांचे हे देत रहा तू ....
भीडले नाहीत डोळे तोवर , बोलू काही......
चला दोस्त हो ; आयुष्या वर बोलू काही..........

तूफान पाहून तीरा वर , कुजबुज्ल्या होडया ..
तूफान पाहून तीरा वर , कुजबुज्ल्या होडया ....
पाठ फीरू दे त्याची, नंतर बोलू काही........
चला दोस्त हो ;आयुष्या वर बोलू काही..........

हवे-हवे से दुखः तुला जर, हवेच आहे ..
हवे-हवे से दुखः तुला जर, हवेच आहे ....
नको-नको से हळवे कातर, बोलू काही.......
चला दोस्त हो ; आयुष्या वर बोलू काही..........

"उदया-उदया" ची कीती काळजी , बघ रांगेतुन..
"उदया-उदया "ची कीती काळजी , बघ रांगेतुन....
"परवा" आहे "उदया"च नंतर, बोलू काही........
चला दोस्त हो ; आयुष्या वर बोलू काही..........

श्ब्द असू दे हातां मध्ये, काठी म्हनुनी..
श्ब्द असू दे हातां मध्ये, काठी म्हनुनी....
वाट आंधळी, प्र्वास खडतर ,बोलू काही .......
चला दोस्त हो , आयुष्या वर बोलू काही..........

चला दोस्त हो , आयुष्या वर बोलू काही..........

तु विसरु शकणार नाहीस...........!

तु विसरु शकणार नाहीस
नदीचा काठ, चमचमतं पात्र
उतरता घाट, मोहरती गात्रं

तु विसरु शकणार नाहीस
कलंडता सुर्य, लवंडती सांज
पक्षांच्या माळा, किणकिणती सांज

तु विसरु शकणार नाहीस
सोनेरी उन, वा-याची धुन
पावलांची चाहूल, ओळखीची खुण

तु विसरु शकणार नाहीस
दिलेला शब्द, ओझरता स्पर्श
दडलेले प्रेम, ओसंडता हर्ष

तु विसरु शकणार नाहीस
हातात हात, अन् तुझं माझं हितगुज
आंब्याच्या झाडावर, चिमण्यांची कुजबुज

तु विसरु शकणार नाहीस
भिजलेले डोळे, विरलेली स्वप्नं
भिजलेली वाट, उरलेले प्रश्न
तु विसरु शकणार नाहीस

आणि मी ही विसरु शकणार नाहीस.

संध्याकाळचा पाऊस मला...........!

संध्याकाळचा पाऊस मला...........
संध्याकाळचा पाऊस मला गाणं गायला सांगायचा
माझे गाणे ऐकून त्यातले चार शब्द मागायचा

मी शब्द दिल्यावरती पाऊस अगदी खुश होई
नखशिखान्त भिजवून मला ओलाचिंब करुन जाई

संध्याकाळचा पाऊस मग रिमझिम रिमझिम बरसायचा
माझं घर भिजवून पुन्हा अंगणभर पसरायचा

इंद्रधनु होऊन पाऊस सात रंगात फुलत असे
ऊन्हात पाऊस पावसात ऊन छप्पापाणि खेळत असे

पावसात चिंब चिंब भिजुन मनामध्ये मोहोर फुटत असे
पावसामुळे पावसासकट संध्याकाळ हवी वाटे

संध्याकाळचा पाऊस मला थेंब न थेंब आठवतो
संध्याकाळचा पाऊस मला थेंब न थेंब आठवतो
अजूनसुध्दा माझ्यासाठी पाऊस गाणी पाठवतो

अशीच यावी वेळ एकदा................!

अशीच यावी वेळ एकदा................
अशीच यावी वेळ एकदा स्वप्नी देखील नसताना
असे घडावे अवचीत काही तुझ्या समीप मी असताना

अशाच एका संध्याकाळी एकांताची वेळ अचानक
जवळ नसावे चिट्टपाखरु केवळ तुझी नि माझी जवळीक

संकोचाचे रेशीम पदडे हा हा म्हणता विरुन जावेत
समय सरावा मंद गतीने अन् प्रितीचे सुर जुळावे

मी मागावे तुझीयापाशी असे काहीसे निघताना
उगीच करावे नको नको तु हवे हवेसे असताना

शब्दावाचुन तुला कळावे गुज मनी या लपलेले
शब्दावाचुन तुला कळावे गुज मनी या लपलेले
मुक्तपणे तु उधळून द्यावे जन्मभरी जे जपलेले.....!

आठवतंय ..........!

आठवतंय
आपण खुप भांडायचो
झालं गेलं विसरुन पुन्हा नवा डाव मांडायचो

आठवतंय
तु फुलं माळायचीस
मी गंध घेतल्यावर फुलासारखी फुलायचीस

आठवतंय
तुला गाणं आवडायचं
तुला गाणं आवडतंय म्हणुन मला गाणं सुचायंच

आठवतंय
तु एकदा रुसली होतीस
तुझा राग ओसरल्यावर कुशीत येऊन बसली होतीस

आठवतंय
तुला गजरा दिला होता
तु मात्र मीच तुला माळावा असा हट्ट धरला होतास

आठवतंय
एकदा मला लागलं होतं
तुझ्या डोळ्यात आख्खं आभाळ रात्रभर जागलं होतं

आठवतंय
दिलं होतंस एक वचन
विसरणार नाहीस कधी जपशील माझी आठवण
आठवतंय ना.............!

आता तुला सगळं जुने आठवेल की नाही कुणास ठाऊक नाही.!

आता तुला सगळं जुने आठवेल की नाही कुणास ठाऊक नाही
आता तुला सगळं जुने आठवेल की नाही कुणास ठाऊक नाही

सारे प्रहर
आपले शहर
गर्दीचा कहर

त्या गर्दीत तु मला आणि मी तुला शोधायचो
शोधता शोधता आपणच मग हरवायचो

एकमेकांची आठवण काढत खुप एकटे फिरायचो
जसे एकाच ट्रेनमध्ये वेगळ्या डब्यात शिरायचो

अधुन मधून दुर जायची आपली सवय तिथली
तुझं गाव कुठलं आणि पायवाट कुठली

एकमेकांची ऊगीच अशी चेष्टा करायचो
गोधंळलेले आपले चेहरे हसत हसत पहायचो

तीच चेष्टा खरी होईल कधीच वाटलं नव्हतं
गर्दीत तेव्हा डोळ्यात पाणि दाटलं नव्हतं

आता वय निघून चाललयं हलक्या हलक्या पावलांनी
त्यात मला वेढलंय पुन्हा तुझ्या जुन्या सावल्यांनी

आता एक एक सावलीत ऊन्हासारखे सारं लख्ख आठवतयं
एकट्यामधुन ऊठुन मला गर्दीत कोणी पाठवतेय

मी ऊठुन येईनही
मागे वळुन पाहीनही
मलाच शोधत राहीनही
गर्दीत हरवून जाईनही

तुला मात्र कुणी तुझे पाठवेल की नाही कुणास ठाऊक
तुला मात्र कुणी तुझे पाठवेल की नाही कुणास ठाऊक

आलीस तरी तुला सगळं काही आठवेल की नाही कुणास ठाऊक
आता तुला सगळं जुने आठवेल की नाही कुणास ठाऊक नाही
आता तुला सगळं जुने आठवेल की नाही कुणास ठाऊक नाही.

सळसळणारा वारा आणि सोन पिवळ्या रानात.......

सळसळणारा वारा आणि सोन पिवळ्या रानात
तुझं माझं भांडण होतं संध्याकाळच्या उन्हात

मी म्हणतो हे तुझं नेहमीचंच वागणं
रानामध्ये वेड्यासारखं वाट पहायला लावणं

तु म्हणतेस आपलं काही जमलं आहे मेटकुट
याची सा-या गावामध्ये सुरु आहे कुजबुज

कशीबशी आले अजुन उर फुलतो आहे
तुला काहीच कळू नये तुझी कमाल आहे

राग होतो अनावर तु बसतेस तोंड फिरवुन
वेळ मात्र कापरासारखी जात असते उडून

माझ्या मनात तु बोलशील तुझ्या मनात मी
बोलावसे वाटतय पण आधी बोलायचे कुणी

अखेरीला मध्ये पडतो सळसळणारा वारा
तुझ्या पदरामध्ये टाकतो गुरफटवून मला

मी हळुच उठून मागतो माफी तुझ्या कानात

मी हळुच उठून मागतो माफी तुझ्या कानात
तुझं माझं भांडण मिटतं संध्याकाळच्या उन्हात
सळसळणारा वारा आणि सोन पिवळ्या रानात

संध्याकाळ जवळ आली की............!

संध्याकाळ जवळ आली की माझं असं होतं
तुझी आठवण दाटून येते आणि मन पिसं होतं

माणसांमध्ये असुनसुध्दा मी अगदी एकटा असतो
अळवावरचा थेंब जसा त्यावर बसुन वेगळा असतो

मला व्याकूळलेला पाहून सुर्य क्षणभर रेगांळतो
इंद्रधनु होतो आणि सात रंगात ओघळतो

आभाळ झुकतं पश्चिमेला आणि थोडी कुदं हवा
वा-यावरती लहरत येतो तुझ्या आठवणींचा थवा

एकाएकी दरवळ उठतो रातराणी येते फुलुन
तु आता येते आहेस याची मला पटते खुण

पैजंणांची छमछम आणि कानामागे तुझे श्वास
चोहिकडे भरुन राहतात घमघमणारे तुझे भास

खरंच,
संध्याकाळ जवळ आली की माझं असं होतं
तुझी आठवण दाटून येते आणि मन पिसं होतं

मन उधाण वाऱ्याचे...

मायेच्या हळव्या स्पर्शाने खुलते...
नात्यांच्या बंधात धुंद मोहरते...
मायेच्या हळव्या स्पर्शाने खुलते...
नात्यांच्या बंधात धुंद मोहरते...
मन उधाण वाऱ्याचे... गूज पावसाचे...
का होते बेभान कसे गहिवरते...
मन उधाण वाऱ्याचे... गूज पावसाचे...
का होते बेभान कसे गहिवरते...
मन उधाण वाऱ्याचे...

आकाशी स्वप्नांच्या हरखून भान शिरते...
हुरहुरत्या सांजेला कधी एकटेच फिरते...
सावरते बावरते घडते अडखळते का पडते...
कधी आशेच्या हिंदोळ्यावर मन हे वेडे झुलते...
मन तरंग होऊन पाण्यावरती फिरते...
अन क्षणात फिरुनी आभाळाला भिडते...
मन उधाण वाऱ्याचे... गूज पावसाचे...
का होते बेभान कसे गहिवरते...
मन उधाण वाऱ्याचे...

रुणझुणते गुणगुणते कधी गुंतते हरवते...
कधी गहिऱ्या डोळ्यांच्या डोहात पार बुडते...
तळमळते सारखे बापडे नकळत का भरकटते...
कधी मोहांच्या चार क्षणाला मन हे वेडे भुलते...
जाणते तरी हे पुन्हा पुन्हा का चुकते...
भाबडे तरी भासांच्या मागून पडते...
मन उधाण वाऱ्याचे... गूज पावसाचे...
का होते बेभान कसे गहिवरते...मन उधाण वाऱ्याचे...

सांग सांग भोलानाथ...

सांग सांग भोलानाथ
अप्राईझल होईल का?
रोजची माझी लेटनाईट
फळाला येईल का?

रोज रोज लीड माझा
खुन्नस देतो भारी..
त्याच्यावरची पोस्ट मिळून
जिरेल का रे सारी....

भोलानाथ भोलानाथ....

दुचाकीची चार चाकी
होईल का रे गाडी..
डब्बल तरी खिशाची या
वाढेल का रे जाडी..

भोलानाथ भोलानाथ....

दरवर्षी जड जाई
अप्राईझलचं नाटक..
आवंदातरी उघडेल का रे
नशिबाचं फाटक...

भोलानाथ भोलानाथ...